Του ΝΙΚΟΥ ΠΕΡΠΕΡΑ
Από το απόγευμα της Τρίτης, τα συστημικά μέσα ενημέρωσης πανηγυρίζουν, ύστερα από τη δήλωση του πρωθυπουργού σε συνεργάτες του, την οποία άφησαν να διαρρεύσει "κυβερνητικές πηγές". Κοινή ήταν η εκτίμηση των συστημικών μέσων, ότι με αυτή τη δήλωση ο Αλέξης Τσίπρας επέλεξε την οδό της "εκκαθάρισης" όσων διαφωνούν με το τρίτο Μνημόνιο, δηλαδή τη διάσπαση του ΣΥΡΙΖΑ.
Ελπίζουμε να διαψευστούν οι αντίπαλοί μας. Σε κάθε περίπτωση, όμως, εγείρεται ένα τεράστιο πολιτικό ζήτημα. Ο πρωθυπουργός αναγνωρίζει, ούτε λίγο, ούτε πολύ, ότι στις 12 Ιουλίου, ύστερα από πεντέμιση μήνες διαπραγμάτευσης, δεν είχε το παραμικρό εναλλακτικό σχέδιο απέναντι στην απόλυτη άρνηση των δανειστών. Ακόμη κι αν δεχόμασταν ότι δεν του προσέφερε τέτοιο σχέδιο η Αριστερή Πλατφόρμα- πράγμα που δεν ισχύει- σε τι θα ελάφρυνε κάτι τέτοιο τις δικές του ευθύνες και τις ευθύνες της διαπραγματευτικής ομάδας που ο ίδιος σχημάτισε;
Γιατί δεν προχώρησε από την πρώτη στιγμή σε εθνικοποίηση των τραπεζών, αναστολή πληρωμώνενόψει της διαπραγμάτευσης, αλλά επέμενε να πληρώνει κανονικά τους δανειστές, αφαιμάζοντας τα δημόσια ταμεία, χωρίς να παίρνει ούτε ένα ευρώ δανειακής βοήθειας- γεγονότα που μας οδήγησαν σε δεινότατη θέση στις 12 Ιουλίου;
Πότε ανακάλυψε αλήθεια ο πρωθυπουργός ότι δεν υπάρχει καμία εναλλακτική λύση; Αν το ήξερε από την αρχή, γιατί δεν υπέγραφε μια πολύ ελαφρότερη συμφωνία το Φλεβάρη; Για ποιο λόγο μιλούσε μέχρι χθες για ακύρωση των Μνημονίων; Γιατί πήρε την απόφαση για το δημοψήφισμα;
Κι αν διακηρύσσει τώρα σε όλο τον κόσμο ότι δεν έχει καμία εναλλακτική λύση, τί σόι διαπραγμάτευση εννοεί να κάνει με την τρόικα για το τρίτο Μνημόνιο; Δεν καταλαβαίνει ότι αφοπλίζεται μόνος του, κι ότι μένει παντελώς ακάλυπτος στον οποιονδήποτε εκβιασμό; Εκτός κι αν δεν χρειάζεται καν να εκβιαστεί, πλέον, για να υπογράψει αυτά που θα του ζητηθούν.
Τέλος, μόνο θλίψη προκαλεί το γεγονός ότι ο πρωθυπουργός και πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ αναπαράγει ατόφια τις απαράδεκτες επιθέσεις εναντίον μιας μεγάλης μερίδας του κόμματός του από την πλευρά των πιο επιθετικών, συστημικών μίντια. Εκείνων, δηλαδή, που μέχρι χθες "σταύρωναν" τον Αλέξη Τσίπρα και την παράταξή μας, ενώ σήμερα βρίσκονται ξαφνικά να του χτυπούν φιλικά την πλάτη.
ΝΙΚΟΣ ΠΕΡΠΕΡΑΣ
Τρίτη 21 Ιουλίου 2015
Τα πιστεύω ότι τα δικά σου ερωτήματα είναι απορίες κάθε καλοπροαίρετου πολίτη. Δεν γνωρίζω αν αυτά τα ερωτήματα τέθηκαν από υπουργούς και βουλευτές και τι απάντησε ο πρωθυπουργός. Έχω και εγώ μια ερώτηση: τόσες φορές πριν και μετά τις εκλογές είχε συνεδριάσει η ΚΕ, η κοινοβουλευτική ομάδα το ΥΠ Σ δεν συζήτησαν την εναλλακτική λύση και γιατί; Για ποιο λόγο η ΑΠ δεν έθεσε το θέμα και γιατί; Αν δεν το έθεσε θα πρέπει να αναλάβει την ευθύνη της, και να μην λέει μόνο ΟΧΙ. Αν το είχε θέση θα πρέπει να μας ενημερώσει, και να μάθουμε την απάντηση. Πολύ πριν τις εκλογές σε συνεδρίαση της δικής μας ΟΜ παρουσία του, τότε μέλους της ΚΕ και μέλους της ΑΠ μέχρι πρότινος κοινοβουλευτικού εκπροσώπου κ. Πετράκου είχαμε ρωτήσει τι θα γίνει σε περίπτωση που δεν γίνει δεκτή η πρότασή μας τι θα κάνουμε, γέλασε αμήχανα χωρίς να απαντήσει. Μέχρι τώρα δεν έχω ακούσει καμία συγκεκριμένη εναλλακτική πρόταση. Ακούω για εθνικό νόμισμα χωρίς κάποιος να εξηγεί ποιες θα είναι η δυσκολίες που θα αντιμετωπίσει οι κοινωνία την επόμενη μέρα. Θεωρώ ότι: η όποια εναλλακτική λύση εκτός του ότι θα πρέπει να είναι συγκεκριμένη, θα πρέπει να είναι αποδεκτή από την μεγάλη πλειοψηφία του λαού. Μέχρι τώρα ο λαός θέλει λύση μέσα στο ευρώ, το ΟΧΙ δεν έλεγε λύση εκτός ευρώ. Η κύρια ευθύνη είναι του πρωθυπουργού, αλλά είναι και συλλογική. Αν η ΑΠ είχε φέρει εκ των προτέρων το θέμα τότε θα είχε κάνει αυτό που έπρεπε.
ΑπάντησηΔιαγραφή