2 χρόνια πέρασαν από τον θάνατο του σύντροφου Τάσου Κατιντσάρου, ιστορική φυσιογνωμία της επαναστατικής αριστεράς, μέλος της ΑΝΤΑΡΣΥΑΣ και της ΑΡΙΣΤΕΡΗΣ ΚΙΝΗΣΗΣ ΠΕΡΙΣΤΕΡΙΟΥ.
Νίκος Ξηρουδάκης
▸ Σήμερα, 27 Σεπτεμβρίου, στην επέτειο της ίδρυσης του ΕΑΜ, συμπληρώνονται δυο χρόνια από την απώλεια του συντρόφου Τάσου Κατιντσάρου.
Η σύμπτωση έχει το συμβολισμό της. Εμβληματική μορφή της εξωκοινοβουλευτικής αριστεράς στην Ελλάδα ο Τάσος, μετωπικός ήταν πάντα.
Με την πτώση της δικτατορίας και τις άδηλες τότε προοπτικές που ανοίγονταν, κάποιοι από την οργάνωσή του, τον «Μαχητή», αναζήτησαν πολιτική προοπτική στα μαζικά κόμματα. Κάποιοι άλλοι, ίδρυσαν την ΚΟ Μαχητής. Ο Τάσος ήταν με τους δεύτερους.
Συνυφασμένη με την Ιστορία της εξωκοινοβουλευτικής αριστεράς στην Ελλάδα η ζωή του. Αναφέρω μερικά στιγμιότυπα:
Πολυτεχνείο ’73, ο πατέρας του μάταια αναζητεί «ένα χοντρό αγόρι».
Σιδέρης Ισιδωρόπουλος, «Έπεσε για την Κοτζιά την Πρωτομαγιά» του 1976.
Λίγες μέρες μετά, «25 Μάη, η εργατιά, στον Καραμανλή δε σκύβει δε λυγά»: Δίκη για ηθική αυτουργία, συγκλονιστική απολογία, πανηγυρική αθώωση, υψωμένη γροθιά στο πρωτοσέλιδο της Ελευθεροτυπίας.
Πολυτεχνείο ’80, στην πρώτη αλυσίδα της διαδήλωσης.
1982: Ο Τάσος είναι ένας από τους έξι μασκοφόρους φαντάρους που κρατώντας το πανό της «Επιτροπής για το Στρατό» έσπασαν το «άβατο» της πορείας του Πολυτεχνείου για ένστολους φαντάρους.
Ιδαλγός της σύγκλισης της ανατρεπτικής αριστεράς, συμμετείχε στην Εναλλακτική Αντικαπιταλιστική Συσπείρωση το ’89, ενώ πρωτοστάτησε στη συγκρότηση του ισχυρότερου μετωπικού της εγχειρήματος, της ΑΝΤΑΡΣΥΑ.
Επί δεκαετίες στέλεχος της ΠΕ του ΝΑΡ, ανήκει στα πρόσωπα που σημάδεψαν την εξωκοινοβουλευτική αριστερά στη χώρα μας.
Σταθερός στη στράτευση και ταυτόχρονα ευγενής και διαλεκτικός συζητητής, ο Τάσος δεν ήταν απλώς συντροφικός και προσιτός. Ήταν κάτι πολύ περισσότερο. Η ένταξη στον αγώνα για την κομμουνιστική απελευθέρωση ήταν τρόπος ζωής για αυτόν. Ήταν η ίδια η ζωή του.
Πηγή: ΠΡΙΝ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου