Το Περιστέρι Της Ανατροπής

Στόχος της ιστοσελίδας είναι να παρουσιάσει τα τοπικά (και όχι μόνο...) προβλήματα που απασχολούν τους εργαζόμενους, την νεολαία στις Δυτικές συνοικίες και τις αντιστάσεις τους...Για επικοινωνία : thanasis.ane@gmail.com

Σάββατο 2 Νοεμβρίου 2019

Άνθρωπος: Ένας Eγκληματίας Που Γίνεται Ήρωας


Περικλής Κοροβέσης 

Στον ζωολογικό κήπο του Λονδίνου, υπάρχει ένα κλουβί με κλειστές πόρτες. Από πάνω υπάρχει μια προειδοποίηση σε πολλές γλώσσες. «Εδώ βρίσκεται το πιο επικίνδυνο ζώο του πλανήτη. Αν θέλετε να το δείτε, ανοίχτε την πόρτα. Η ευθύνη είναι δική σας.». Φυσικά κανείς δεν άντεχε τον πειρασμό να μην ανοίξει την πόρτα. Σίγουρα κάποια μέτρα θα έχουν πάρει, σκεφτόντουσαν όλοι. Και έτσι η πόρτα άνοιγε. Και δεν υπήρχε μέσα κανένα ζώο. Μονάχα ένας καθρέπτης που έδειχνε τη φάτσα σου. Οι ζωολογικοί κήποι είναι ένα στρατόπεδο αιχμαλωσίας ζώων της άγριας φύσης. Υπάρχει ένα παγκόσμιο κίνημα φιλοζωικών οργανώσεων που ζητά την κατάργησή τους και την απελευθέρωση των ζώων. Αλλά πέρα από αιχμαλωσία είναι και ένα άσυλο για την άγρια πανίδα. 

Ένα εκατομμύριο είδη από τη χλωρίδα και την πανίδα κινδυνεύουν να εξαφανιστούν, ενώ ήδη έχουν χαθεί για πάντα εκατοντάδες χιλιάδες είδη. Το επιστημονικό προσωπικό ενός ζωολογικού κήπου έχει πολλές ειδικότητες. Τα ζώα έχουν πλήρη διατροφή και εξαιρετική ιατρική φροντίδα (μέχρι μαγνητική τομογραφία) και κάποια υπό εξαφάνιση είδη, μπορούν να αναπαραχθούν μόνο μέσα από τις φροντίδες του ειδικού επιστημονικού προσωπικού.

Η προειδοποίηση στο ζωολογικό κήπο του Λονδίνου ήταν ταυτόχρονα και μια επιστημονική ανακοίνωση. Κανένα ζώο στον κόσμο δεν είναι επικίνδυνο για το είδος του. Κανένας λύκος δε σκοτώνει άλλο λύκο, ούτε κανένας βόας τρώει άλλο βόα. Είναι όμως θανάσιμη απειλή για το άλλο ζώο που είναι η διατροφή του. Όπως και το ζώο που είναι θύμα-τροφή απειλεί κάποιο άλλο. Κι αν μας φαίνεται αποτρόπαιο να βλέπουμε ένα πανέμορφο ζαρκάδι να κατασπαράζεται από μια επιθετική τίγρη, είναι γιατί δεν τα συγκρίνουμε με αυτά που καταβροχθίζουμε εμείς. Τα κρεατικά που ψωνίζουμε ωραία, συσκευασμένα από το σούπερ μάρκετ, προέρχονται από ένα σφαγείο δισεκατομμυρίων ζώων. Τα ζώα που αναζητούν τροφή έχουν οικολογική συνείδηση. Άμα χορτάσουν δεν κυνηγούν άλλο. Κι έτσι διαμορφώνεται μια οικολογική ισορροπία, γιατί κανένα είδος δεν εξαφανίζεται και αναπαράγεται.

Ο άνθρωπος δε σκοτώνει μόνο για τη διατροφή του, αλλά κυρίως για το κέρδος. Τα ζώα εκτός από κρέας έχουν γούνες, χαυλιόδοντες, δόντια, νύχια, δέρμα, που μετατρέπονται σε είδη πολυτελείας. Η τιμή του ελεφαντοστού είναι ίση με την τιμή του χρυσού. Και σε κάποιες χώρες, π.χ. Βιετνάμ που το θεωρούν φάρμακο, η τιμή είναι ακόμα υψηλότερη. Ο άνθρωπος δεν είναι επικίνδυνος μόνο για τη φύση, δηλαδή για το σπίτι του, που γίνεται εμπρηστής του για κέρδος, αλλά πρωτίστως για το είδος του. Τα αμέτρητα εκατομμύρια νεκρών στα πεδία των μαχών όλων των εποχών, δείχνουν πως η ανθρωπότητα, αντίθετα προς την πολιτισμένη προϊστορία της και την ανεπτυγμένη τεχνολογία της, έχει μπει σε ένα στάδιο βαρβαρότητας που την οδηγεί με μαθηματική ακρίβεια προς την καταστροφή. Είτε από πυρηνικό πόλεμο, είτε από την καταστροφή του περιβάλλοντος. Εκτός αν ενδιάμεσα ξεφύγουμε από την απόλυτη κυριαρχία του καπιταλισμού.


Ήταν όμως πάντα τα πράγματα έτσι; Ας κάνουμε μια μεγάλη βουτιά στο χρόνο για να βρούμε τις ρίζες μας. Ξέραμε μέχρι τώρα πως η παλιότερη γιαγιά που είχαμε ήταν η Λούσυ, μαζί με τον παππού Άβελ. Και οι δυο τους ζούσαν πριν από 3.5 εκατομμύρια χρόνια. Η πρώτη ζούσε στη Β. Αιθιοπία και ο δεύτερος στο Τσαντ. Αυτό το εντυπωσιακό γεγονός ήρθε να ανατρέψει η αρχαιολογική σκαπάνη. Ο Γάλλος παλαιοντολόγος καθηγητής Μπρινέ ανακάλυψε στο Τσαντ έναν άλλον παππού, τον Τουμάι, με διπλάσια ηλικία. Ήταν 7 εκατομμυρίων ετών. Στην αρχή ήμασταν όλοι μαύροι και για 5 εκατομμύρια χρόνια ζούσαμε στην Αφρική. Στα επόμενα 2 εκατομμύρια χρόνια άρχισαν να μεταναστεύουν. Έφτασαν Ευρώπη, Ασία, Αμερικές, Αυστραλία, Νέα Ζηλανδία και από κει σκορπίστηκαν παντού. Οι «Μεγάλες Ανακαλύψεις» και οι «Μεγάλοι Εξερευνητές» στην ουσία ήταν ένας ιμπεριαλισμός που κατέκτησε το 70% του πλανήτη, καταστρέφοντας δεκάδες πολιτισμούς, εξολοθρεύοντας ολόκληρους λαούς. Ένα μεγάλο έγκλημα κατά της ανθρωπότητας που έχει περάσει στην επίσημη ιστορία, σαν εκπολιτισμός των αγρίων.

Σε όλη αυτήν την περίοδο, της Λούσυ, του Άβελ και του Τουμάι, ο πόλεμος ήταν αδιανόητη έννοια. Κανείς παλαιοντολόγος δε βρήκε ούτε ένα δείγμα πολεμικού τραυματισμού. Να σημειώσουμε πως οι πληθυσμοί αυτοί δεν είχαν μόνιμη κατοικία, ήταν νομάδες. Πήγαιναν εκεί που υπήρχε τροφή. Κι αυτός ήταν και ο λόγος μετανάστευσης. Όπως και σήμερα δηλαδή.

Οι πόλεμοι αρχίζουν σχετικά πρόσφατα. Στη νεολιθική εποχή όπου οι άνθρωποι αποκτούν μόνιμη κατοικία, μαθαίνουν να καλλιεργούν τη γη, εξημερώνουν τα ζώα, χτίζουν σπίτια και ανακαλύπτουν τους θεούς και αργότερα τους βασιλιάδες και τους αυτοκράτορες. Κι όταν αρχίζει η ιδιοκτησία και να συσσωρεύεται πλούτος στα χέρια μιας ελίτ αριστοκρατών, αρχίζουν και οι πόλεμοι για ακόμα περισσότερο πλούτο. Ο πόλεμος είναι μια σχεδιασμένη κλοπή-επένδυση που επιδιώκει την αύξηση του πλούτου του επιτιθέμενου. Ο Προυντόν είχε πει πως η ιδιοκτησία είναι κλοπή. Εμείς να τον συμπληρώσουμε, είναι και πόλεμος.

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου