Παντελής Μπουκάλας
Το ΚΙΝΑΛ επινοήθηκε σαν ένα γραφειοκρατικής παρά κοινωνικής τάξης εγχείρημα για να επιτευχθεί ό,τι δεν είχε κατορθωθεί με τη Δημοκρατική Συμπαράταξη και την Ελιά: η ανάσταση του ΠΑΣΟΚ με άλλο όνομα, αφού το αρχικό είχε χάσει την αίγλη του, και η ανάκτηση των πρωτείων στην Κεντροαριστερά, πολύφερνη κατά τους θρύλους.
Δεκαπέντε μήνες βίου μετράει το κόμμα της κ. Φώφης Γεννηματά, αν υπολογίσουμε ως γενέθλιο μήνα τον Μάρτιο του 2018, στα μέσα του οποίου έγινε το ιδρυτικό συνέδριο. Είχαν προηγηθεί, στις 12.11.2017, οι εκλογές για τον επικεφαλής ενός κόμματος που δεν είχε ακόμα όνομα ούτε και πρόγραμμα. Τα βαφτίσια έγιναν στα τέλη του Νοέμβρη, ενώ αρκετά γρήγορα αποσαφηνίστηκε ότι το πρόγραμμα είχε αναλάβει να το συντάξει ο Σφοδρός Πόθος να ταπεινωθεί ο ΣΥΡΙΖΑ, «να πάει από κει που ήρθε», στο 3% κι ακόμα παρακάτω. Μια Συριζοληψία – κατά το ιδεοληψία.
Το ΚΙΝΑΛ επινοήθηκε σαν ένα γραφειοκρατικής παρά κοινωνικής τάξης εγχείρημα για να επιτευχθεί ό,τι δεν είχε κατορθωθεί με τη Δημοκρατική Συμπαράταξη και την Ελιά: η ανάσταση του ΠΑΣΟΚ με άλλο όνομα, αφού το αρχικό είχε χάσει την αίγλη του, και η ανάκτηση των πρωτείων στην Κεντροαριστερά, πολύφερνη κατά τους θρύλους.
Δεκαπέντε μήνες βίου μετράει το κόμμα της κ. Φώφης Γεννηματά, αν υπολογίσουμε ως γενέθλιο μήνα τον Μάρτιο του 2018, στα μέσα του οποίου έγινε το ιδρυτικό συνέδριο. Είχαν προηγηθεί, στις 12.11.2017, οι εκλογές για τον επικεφαλής ενός κόμματος που δεν είχε ακόμα όνομα ούτε και πρόγραμμα. Τα βαφτίσια έγιναν στα τέλη του Νοέμβρη, ενώ αρκετά γρήγορα αποσαφηνίστηκε ότι το πρόγραμμα είχε αναλάβει να το συντάξει ο Σφοδρός Πόθος να ταπεινωθεί ο ΣΥΡΙΖΑ, «να πάει από κει που ήρθε», στο 3% κι ακόμα παρακάτω. Μια Συριζοληψία – κατά το ιδεοληψία.
Στο ΠΑΣΟΚ αισθάνονται αναίτια ότι λεηλατήθηκαν από τον ΣΥΡΙΖΑ, αλλά τέτοια αισθήματα απλώς αφαιρούν την πολιτική από την πολιτική. Προφανώς ξέχασαν οι αισθηματολογούντες και ότι δεν υπάρχουν αιώνιοι ιδιοκτήτες ψήφων, αλλά και με πόση αλαζονεία αντιμετώπιζαν οι ίδιοι, πριν από δέκα-δεκαπέντε χρόνια, τις επίσης απολίτικες μεμψιμοιρίες της ανανεωτικής Αριστεράς ή του Συνασπισμού ότι «λεηλατούνται από το ΠΑΣΟΚ».
Το ΚΙΝΑΛ οικοδομήθηκε με δύο πόρτες: μια μεγάλη, για τις προσωπικότητες που θα σαγηνεύονταν και για τα πλήθη των ψηφοφόρων που θα «επαναπατρίζονταν», και μια αρκετά μικρότερη, για να απέρχονται όσοι θα ανακάλυπταν κάποια στιγμή πως έχουν περισσότερους λόγους να φύγουν παρά να μείνουν. Γρήγορα φάνηκε ότι η εισροή, στο επίπεδο και των «επωνύμων» και των «ανωνύμων», υπολειπόταν των διαρροών, οπότε αντιστράφηκε η χρήση των δύο θυρών. Από τη μικρή που έγινε μεγάλη αποχώρησε ο κ. Σταύρος Θεοδωράκης και το Ποτάμι, ο κ. Λυκούδης και οι Μεταρρυθμιστές της Αριστεράς, ο Θανάσης Θεοχαρόπουλος και η ΔΗΜΑΡ. Και από τη μεγάλη που μίκρυνε μπήκαν λιγοστοί «παλιννοστούντες». Η κ. Γεννηματά επιμένει ότι ορίζοντας πρώτον τον κ. Γ. Καμίνη στο ψηφοδέλτιο επικρατείας άνοιξε «μια τεράστια πόρτα στους προοδευτικούς ψηφοφόρους». Υπερβολικές προσδοκίες. Ο κ. Καμίνης, μέτριος δήμαρχος, απέτυχε ως υποψήφιος αρχηγός του ΚΙΝΑΛ και ως υποψήφιος ευρωβουλευτής. Αντίθετα, ο προσβληθείς και αποχωρήσας κ. Ευ. Βενιζέλος έχει μια τεράστια πρωτιά στο ενεργητικό του: πρώτος αυτός έριξε το ΠΑΣΟΚ κάτω και από το 5%. Στο 4,68%. Γενάρη του 2015.
Πηγή : Καθημερινή
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου