Με μεγάλη επιτυχία ολοκληρώθηκε η συζήτηση που οργάνωσε η Αριστερή Κίνηση Περιστερίου με θέμα «Δημόσια Υγεία και Λαϊκά Δικαιώματα στον καιρό της πανδημίας» την Παρασκευή 19.06 στην πλατεία Δημαρχείου.
Στην πλούσια συζήτηση που αναπτύχθηκε παρουσία πλήθος κόσμου αναδείχθηκαν σημαντικά ζητήματα της τελευταίας περιόδου. Δυο μήνες μετά το ξέσπασμα της πανδημίας και καμία ουσιαστική «θωράκιση του ΕΣΥ» δεν έχει γίνει, απλά η κυβέρνηση εξαντλείται σε επικοινωνιακά πυροτεχνήματα όπως και οι προκάτοχοί της.
Στην πλούσια συζήτηση που αναπτύχθηκε παρουσία πλήθος κόσμου αναδείχθηκαν σημαντικά ζητήματα της τελευταίας περιόδου. Δυο μήνες μετά το ξέσπασμα της πανδημίας και καμία ουσιαστική «θωράκιση του ΕΣΥ» δεν έχει γίνει, απλά η κυβέρνηση εξαντλείται σε επικοινωνιακά πυροτεχνήματα όπως και οι προκάτοχοί της.
Ταυτόχρονα, κανένας σοβαρός σχεδιασμός σε επίπεδο πρόληψης και στοχοποιημένης ιχνηλάτησης για την αποφυγή της μετάδοσης της επιδημίας δεν υπάρχει, εξυπηρετούνται πρώτα και κύρια οικονομικές – πολιτικές σκοπιμότητες και όχι υγειονομικές ανάγκες.
Ο Πάνος Παπανικολάου και ο Κώστας Παπαδάκης με τις παρεμβάσεις τους ανέδειξαν μερικά από τα πιο σοβαρά ζητήματα που απασχολούν το λαό και τη νεολαία σήμερα. Πως από τα «χειροκροτήματα των μπαλκονιών» φτάσαμε στην σχεδόν ανοικτή ομολογία πως ούτε προσλήψεις μόνιμου υγειονομικού προσωπικού ούτε μονιμοποιήσεις επικουρικού υγειονομικού προσωπικού δεν έχουν σκοπό να κάνουν, αντίθετα προχωρούν ακάθεκτοι στην όλο και μεγαλύτερη ιδιωτικοποίηση της περίθαλψης. Πως από το τυφλό οριζόντιο συλλήβδην ασφυκτικό lockdown και τη στοχοποίηση των ελεύθερων χώρων περάσαμε στο «όσα πάνε κι όσα έρθουν», «στο μετρό κολλάει, στο αεροπλάνο δεν κολλάει», «στην πλατεία στο τζάμπα κολλάει, στα τραπεζοκαθίσματα δεν κολλάει», «από φουκαρά ή πρόσφυγα κολλάει, από τουρίστα δεν κολλάει» μόνο και μόνο για να εξυπηρετηθούν τα κέρδη και οι επιδιώξεις του κεφαλαίου.
Ο Πάνος Παπανικολάου και ο Κώστας Παπαδάκης με τις παρεμβάσεις τους ανέδειξαν μερικά από τα πιο σοβαρά ζητήματα που απασχολούν το λαό και τη νεολαία σήμερα. Πως από τα «χειροκροτήματα των μπαλκονιών» φτάσαμε στην σχεδόν ανοικτή ομολογία πως ούτε προσλήψεις μόνιμου υγειονομικού προσωπικού ούτε μονιμοποιήσεις επικουρικού υγειονομικού προσωπικού δεν έχουν σκοπό να κάνουν, αντίθετα προχωρούν ακάθεκτοι στην όλο και μεγαλύτερη ιδιωτικοποίηση της περίθαλψης. Πως από το τυφλό οριζόντιο συλλήβδην ασφυκτικό lockdown και τη στοχοποίηση των ελεύθερων χώρων περάσαμε στο «όσα πάνε κι όσα έρθουν», «στο μετρό κολλάει, στο αεροπλάνο δεν κολλάει», «στην πλατεία στο τζάμπα κολλάει, στα τραπεζοκαθίσματα δεν κολλάει», «από φουκαρά ή πρόσφυγα κολλάει, από τουρίστα δεν κολλάει» μόνο και μόνο για να εξυπηρετηθούν τα κέρδη και οι επιδιώξεις του κεφαλαίου.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου