Στέφανος Δάφνης "Άργος"

Στέφανος Δάφνης

Στέφανος Δάφνης * "Άργος"

Ακόμη στ’ όνομά σου τρέμει, ακόμη

του Σκάμαντρου το θείο στοιχειό, Πατρίδα,

κι ομπρός στο Ορέστη ακόμη τη λεπίδα

της Τραγωδίας ορθή πετιέται η κόμη!

Του ριζικού σου δόξα ως πέρα οι δρόμοι

και το πλοίο σου νικάει την καταιγίδα,

κι ευτυχισμένο, ως πάει, γεμάτο ελπίδα,

το κυβερνούν του Ομήρου οι στίχοι – οι νόμοι.

Χαρά μου, που τα χτύπησε ο δικός σου

αέρας, πρώτη αυγή, τα βλέφαρά μου!

Χαρά μου, στον κύκλο του φωτός σου

με δένει, σαν ευχή και σαν κατάρα,

από το χώμα ανεβατή στα κόκκαλά μου

προγονική η ατρειδική λαχτάρα!

* Οι γονείς του ήταν φτωχοί γεωργοί. Ο πατέρας του ήταν από το Ναύπλιο και η μητέρα του από το Άργος. Σπούδασε μαθηματικά στο πανεπιστήμιο της Αθήνας και εγκαταστάθηκε μόνιμα στην ελληνική πρωτεύουσα το 1907. Δίδαξε Μαθηματικά σε σχολεία της δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης και εν συνεχεία διορίστηκε τμηματάρχης στην Εθνική Βιβλιοθήκη. Παράλληλα, αφοσιώθηκε στη λογοτεχνία και συνεργάστηκε με εφημερίδες όπως οι "Ακρόπολις", "Αθήναι", "Νέοι Καιροί" και άλλες.

Η σύζυγός του, Αμαλία Κούρτελη (1887-1941), ήταν επίσης ποιήτρια.

Η πρώτη του ποιητική συλλογή δημοσιεύτηκε το 1911 και τιτλοφορείται "Ο ανθισμένος δρόμος" και ακολουθήθηκε πολλά άλλα έργα, μεταξύ των οποίων και τα 12 σονέτα του ("Ο κύκλος της χαράς και του πόνου"). Πολλά από τα διηγήματά του, όπως "Ο ονειροκρίτης", "Αίμα στον κάμπο", "Το αγρίμι", "Ο ξένος των Χριστουγέννων", "Φρυκτωρία", "Ο Αρχάγγελος" έχουν δημοσιευτεί στον Τύπο της εποχής του. Έγραψε και θεατρικά έργα, όπως "Το Αγριογούρουνο", το μονόπρακτο "Της φυλακής" και το ερωτικό δράμα "Το τραγούδι της καρδιάς".

Επιμέλεια : Μπάμπης Μπ.