Θύματα Και Θύτες Σε Εναλλαγή

του Θανάση Σκαμνάκη

Ωσάν τηλεοπτικό επεισόδιο ή παιχνίδι φιλανθρωπίας, χωρίς δηλαδή φιλία στα ανθρώπινα, και χωρίς ίχνος πραγματικής ουσίας. Έτσι μετέδωσαν σύσσωμα τα Μέσα και οι ευαίσθητοι αναπαραγωγείς τα περιστατικά γύρω από τη δραματική ιστορία του νεαρού σπουδαστή. Πολύς θόρυβος για να ειπωθούν πολλά χωρίς να ειπωθεί τίποτα για την κατά βάθος αλήθεια. Καθώς οι παραγωγοί της βίας συνεχίζουν να αναπαράγουν τη βία. Οι υπερασπιστές της ανέξοδης μαγκιάς συνεχίζουν να κάνουν επώδυνες (για τους άλλους) μαγκιές. Οι παραγωγοί τηλεοπτικών και λοιπών προγραμμάτων συνεχίζουν να πουλάνε ό,τι αγοράζεται («εμείς τη δουλειά μας κάνουμε, δεν έχουμε ευθύνη για τις συνέπειες»).

Κι έτσι βολικά, με την απόλυτη ευκολία που έχει κατοχυρώσει το τηλεοπτικό εμπόρευμα, αφού ανακάλυψαν το θύμα, μπορούν τώρα να στοχοποιήσουν τους θύτες ως νέα θύματα, παραπλανώντας εαυτούς και αλλήλους, ώστε να μην ανακαλύψουν, να μην αναζητήσουν, να μη σκεφτούν τους παραγωγούς των θυσιών.

Βγήκαν στην αγορά με κάμερες και ορίζουν το μέτρο της κοινωνικής ευαισθησίας, αλλά κατ’ άτομο και κατά οικογένεια, ποτέ πέραν αυτού. Οπότε μετατρεπόμαστε όλοι σε δυνάμει ένοχους, είτε επειδή πράξαμε είτε επειδή παραλείψαμε να πράξουμε. Κι αν όλοι εμείς μετατραπούμε σε ένοχους πώς θα έχουμε μούτρα να αποδώσουμε ευθύνες σε άλλους, πώς να γίνουμε πειστικοί, ακόμα και στον εαυτό μας, αν λέμε αοριστολογίες ότι το σύστημα γεννάει θύματα και θύτες, ότι οι εικόνες του σχολείου, της οθόνης, του στρατού, της Εκκλησίας, της δουλειάς είναι λιντσαρίσματα και μπούλινγκ, και καψόνια και πρόστυχες ιδέες επιβολής, ότι μαγκιά και λεβεντιά έγινε το να νικάς τους ανίσχυρους και να υποτάσσεσαι στους δυνατούς, όπως διδάσκει η πολιτική επιστήμη των καναλιών και του Ευάγγελου Βενιζέλου. Καθώς το διαφορετικό το διαπομπεύει ο κύριος Λοβέρδος, όταν γίνει υπουργός, κι ο μητροπολίτης Άνθιμος, όταν ανεβαίνει στον άμβωνα -εις το όνομα της αγάπης- κι ο διπλανός μας κύριος χωρίς να είναι υπουργός ή μητροπολίτης, αλλά το ίδιο ή και περισσότερο αποτελεσματικά την κάθε μέρα, και το παιδί του, που θέλει να μοιάσει στον πατέρα και στο τηλεοπτικό του είδωλο, γιατί αυτή είναι η ζωή. Και γιατί οι άντρες δεν κλαίνε, παρά μονάχα παλιά στον Καζαντζίδη, κι οι Κρητικοί του κόσμου είναι γεννημένοι άντρες και δεν υποτάσσονται, παρά μονάχα στις ευρωπαϊκές επιδοτήσεις, στις μαφίες του Μυλοπόταμου και στα τουριστικά προγράμματα – οπότε εκεί που χόρευαν για πάρτη τους και για τον καημό τους χορεύουν τώρα για τουριστικό συνάλλαγμα, δεν προλαβαίνουν για καημό.

Κι ύστερα οι θύτες θα παραδοθούν σε μια νέα πυρά, θύματα αυτή τη φορά, έτσι ανυπεράσπιστοι και λίγοι που έγιναν, όταν έρθει η σειρά της δικής τους τηλεθυσίας, χωρίς να έχουν καταλάβει πότε και τι ακριβώς έκαναν, καθώς έπραξαν ακριβώς όπως έμαθαν να πράττουν από την απόλυτη δύναμη των κανονισμών της κανονικότητας. Κι εσύ ωστόσο τώρα οφείλεις να υπερασπιστείς κι αυτούς από την εξοντωτική μανία των «ειδημόνων» εκδικητών, που υπερασπίζονται τον κώδικα ηθικής, σαν τους δολοφόνους της μάνας τους, οι οποίοι λιντσάρουν το δολοφόνο της διπλανής μάνας, για να τιμωρήσουν τους δράστες ώστε να μην τιμωρηθούν οι φταίχτες

Πηγή : prin