DEEP PURPLE "Smoke On The Water"

Οι Purple χωρίς αμφιβολία, ήταν η πιο speed μπάντα στις αρχές της δεκαετίας του 70 με τον Blackmore να συγκαταλέγεται ανάμεσα στους πιο αξιόλογους κιθαρίστες και αν δεν είναι υπερβολή, θα πω ανάμεσα και στους πιο ταχείς. 

"Nobody gonna beat my car, I'm gonna race it to the ground"

Αν υποθέσουμε ότι οι 'Πατέρες του Heavy Metal' είναι τρεις (Led Zeppelin, Black Sabbath & Deep Purple), οι Purple είναι μάλλον η λιγότερο γνωστή μπάντα. Δείτε πώς έχει το πράγμα: Οι Purple, παρ’ όλο που το πρώτο τους album το έκαναν πριν από τους Zep και τους Sabbath, έφθασαν στη σκηνή λίγο μετά απ’ αυτούς. Απέκτησαν όμως τον τίτλο 'Heavy Metal gods', όταν κυκλοφόρησαν το In Rock, που ήρθε σχεδόν με τα ντεμπούτα των Zep & Sabbath. Πάντως, οι Purple ήταν κάτι διαφορετικό και νομίζω ότι ο τίτλος 'Heavy Metal', δεν τους ταιριάζει ακριβώς. Δεν τους πάει “γάντι” που λέμε. 

Οι Zep μπορεί να βασίλευαν μέσα στα Επικά και Μυστικιστικά τους αριστουργήματα και οι Sabbath να μας ταξίδευαν μέσω Iommi σε gothic ατμόσφαιρες, αλλά οι Purpleήταν μεν μία Rock μπάντα, με τη διαφορά ότι διέθεταν speed. Χωρίς αμφιβολία, ήταν η πιο speed μπάντα στις αρχές της δεκαετίας του 70 με τον Blackmore να συγκαταλέγεται ανάμεσα στους πιο αξιόλογους κιθαρίστες και αν δεν είναι υπερβολή, θα πω ανάμεσα και στους πιο ταχείς. 

Από την άλλη μεριά όμως, έρχεται μια σοβαρή αντίρρηση: Οι Purple είναι μία μπάντα με περιορισμένο ύφος. Αν εξαιρέσουμε τα πρώτα τους albums που είχαν αποχρώσεις flower-power αλλά και prog-Rock, όλα τα υπόλοιπα κινήθηκαν σε ένα ύφος που δεν είχε και πολύ ενδιαφέρον. Και στο κάτω-κάτω, οι μπάντες του Heavy Metal (αν μιλάμε γι’ αυτό), δεν τείνουν συνήθως να πειραματίζονται πολύ. Αααααααα……. Ποιος μίλησε; Ένας είσαι; Πολλοί είστε; Εδώ σας έχω: Οι Purple λοιπόν αγαπητοί μου αντιρρησίες, ήταν μία μπάντα που έκανε πειραματισμούς! Αν όχι all the time, πάντως έκανε. Έκανε από κλασσικά περάσματα μέχρι Gospel (Child In Time)και country-Rock (Anyone's Daughter). Εντάξει, δεν το έκαναν σε όλα τους τα albums, αλλά είχαν τη συνείδηση του γεγονότος. Αυτός ήταν άλλωστε και ο λόγος που οι Gillan & Glover έφυγαν από τους Purple. Προτιμούσαν τους πειραματισμούς και το prog αντί να ηχογραφούν όλη την ώρα το ίδιο και το ίδιο album. Δεν κράτησαν πολύ μετά από αυτή την αποχώρηση και βάφτιζαν τις συνεχείς ανακατατάξεις στη σύνθεσή τους, “παραιτήσεις”. Έκαναν μερικά reunions στα μέσα του 80 και σε κάποια απ’ αυτά, δεν ήταν ο Gillanκαι σε κάποια άλλα απ’ αυτά, δεν ήταν ο Blackmore. Πάντως, είτε ανήκετε στους φαν, είτε στους αντιρρησίες, να με συμπαθάτε γι’ αυτό που θα γράψω, αλλά Deep Purple χωρίς Gillan & Blackmore ίσον ΤΙΠΟΤΑ!!! Οι αλλεπάλληλες λοιπόν ανακατατάξεις στη σύνθεσή τους είναι στην κυριολεξία ένας μαραθώνιος, αλλά αξίζει –τουλάχιστον ως ένα σημείο- να τις παρακολουθήσουμε.