Πηγή : Κωστής Νάγιας – «Πριν»
Είναι ν αναρωτιέται κανείς με την πολιτική του ΚΚΕ σε σχέση και με τις τελευταίες εξελίξεις.
Ας δεχθούμε ότι είναι σωστή η πολιτική του. Ότι δηλαδή, καθώς ανέφερε στους δημοσιογράφους ο Δ. Κουτσούμπας στις 17/12 στη Θεσσαλονίκη, «με αφορμή την εκλογή Προέδρου της Δημοκρατίας στήνεται ένας νέος δικομματικός καβγάς, στήνεται μια νέα πολιτική πόλωση, γνωστή βέβαια από τα παλιά. ΝΔ και ΣΥΡΙΖΑ αλληλοκατηγορούνται ποιος αποσταθεροποιεί την οικονομία και τη χώρα. Στην πραγματικότητα, και οι δύο δίνουν εξετάσεις στην ΕΕ, στις αγορές, στο μεγάλο κεφάλαιο, θέλουν το λαό στη γωνία, θέλουν άκριτα να. αποδέχεται τα Μνημόνια διάρκειας, να αποδέχεται τις συμφωνίες αυστηρής επιτήρησης από τους δανειστές, να αποδέχεται τα δεσμά της ΕΕ».
Τότε όμως γιατί το ΚΚΕ δεν πρωτοστατεί στις προσπάθειες διοργάνωσης συλλαλητηρίων και απεργιών και τις ημέρες εκλογής του προέδρου ώστε ο λαός να επιδράσει το μέγιστο δυνατό;Και πόθεν συμπεραίνεται πως η μοναδική λύση σε αυτό το έστω στημένο παιχνίδι είναι «ο ελληνικός λαός να γυρίσει την πλάτη σε όλους αυτούς, να ενισχύσει την πολιτική δύναμη που με σταθερότητα, με συνέπεια όλα αυτά τα χρόνια βρίσκεται στο πλευρό του, το ΚΚΕ, που θα βρίσκεται και την επόμενη μέρα από τις ερχόμενες εκλογές, από τις οποιεσδήποτε εξελίξεις»; Σε τι διαφέρει η πολιτική αυτή, «λύση η ενίσχυση του ΚΚΕ», «όχι συλλαλητήρια κατά τις ημέρες εκλογής του προέδρου», «όχι να πέσει από τα κάτω η κυβέρνηση γιατί αυτά ενισχύουν το ΣΥΡΙΖΑ», από το «λύση είναι η κοινοβουλευτική ενίσχυση του ΣΥΡΙΖΑ»;
Και είναι έτσι απλά «στημένο δικομματικό παιχνίδι από τα παλιά»; Και η ιστορικής σημασίας σε εξέλιξη κρίση, η αδυναμία της ελληνικής αστικής τάξης και η υποβάθμιση του ελληνικού καπιταλισμού, η εντεινόμενη φθορά της ΝΔ και η τάση εξαφάνισης του ΠΑΣΟΚ είναι στημένα; Ο κίνδυνος κατάρρευσης του αστικού πολιτικού συστήματος είναι υπαρκτός ή ανύπαρκτος; Το κίνημα, αυτό το πολλαπλά ατελές κίνημα, υπάρχει σε αυτές τις εξελίξεις; Ή μήπως, όπως τόνισε στην ομιλία της στη Βουλή για τον προϋπολογισμό η Αλέκα Παπαρήγα, «αν γίνουν εκλογές και έρθει ο ΣΥΡΙΖΑ, που είναι πολύ πιθανό, θα είναι βέβαια προϊόν εκλογών, δεν θα είναι προϊόν λαϊκών αγώνων αλλά πτώσης και κατάπτωσης του κινήματος»;
Το ΠΑΣΟΚ δηλαδή εξαφανίζεται, η ΝΔ βρίσκεται σε προϊούσα φθορά, το αστικό πολιτικό σύστημα είναι υπό αναδιαμόρφωση -που δεν βγαίνει μάλιστα- έτσι στημένα ή από χόμπι των μονοπωλιακών εθνικών και υπερεθνικών κέντρων εξουσίας, αφού το κίνημα πίπτει και καταπίπτει, δηλαδή έχει μηδαμινή παρουσία;
Και ο ΣΥΡΙΖΑ είναι αστικό κόμμα, κάτι σαν τη ΝΔ, ή η παλιά μετεξελισσόμενη σε σοσιαλφιλελεύθερο ρεύμα σοσιαλδημοκρατία; Δηλαδή επαγγέλλεται τη μερική απασχόληση, το ωρομίσθιο, τις μαζικές ιδιωτικοποιήσεις, τη συμμετοχή σε πολεμικές συρράξεις κλπ;
Στάσιμη, αδιέξοδη, υπεραπλουστευμένη και κυρίως πλήρως αναποτελεσματική πολιτική που περιστρέφεται γύρω από το ίδιο το ΚΚΕ-αυτοσκοπό.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου