Πετράρχης * "Σονετο 292 (Τα Μάτια Που Με Τόσο Πάθος Τραγουδούσα)"

Πετράρχης

Πετράρχης * "Σονετο 292 (Τα Μάτια Που Με Τόσο Πάθος Τραγουδούσα)"

Τα μάτια, που με τόσο πάθος τραγουδούσα·

τα μπράτσα και τα χέρια και τα πόδια και η όψη

που μ’ είχαν (και μαζί και μόνα) στα δύο κόψει

και ξένος μες στον φίλιο κόσμο επερπατούσα·

  η κόμη (ο χρυσαφένιος ρύακας) που εκοιτούσα·

του αγγελικού της γέλιου η αστραπή, στα σώψυ-

χα μέσα που τον ουρανό έφερνέ μου σό-

ψιον, λίγη στάχτη είναι πια: η Καλλονή είναι α π ο ύ σ α.

  Εγώ όμως ζω, στον πόνο μέσα και στη θλίψη·

χωρίς το φως, που τόσο ελάτρευα, έχω μείνει

– με σάπιο ξύλο σε φουρτούνα μόνος. Τα ύψη

  της λύρας τής ερωτικής τα καταπίνει

ο θρήνος, που έως τρυγός τη φλέβα μού έχει στύψει

– απότιστο το πνεύμα, και άμουσο πια, σβήνει.

Πετράρχης
Ποιητής
Ο Φραντσέσκο Πετράρκα, εξελληνισμένα Πετράρχης, ήταν Ιταλός λόγιος, ποιητής και ένας από τους παλαιότερους ανθρωπιστές της Αναγέννησης. Βικιπαίδεια
Γέννηση: 20 Ιουλίου 1304, Αρέτσο, Ιταλία
Απεβίωσε: 19 Ιουλίου 1374
Εκπαίδευση: Πανεπιστήμιο της Μπολόνιας (1320–1323), Πανεπιστήμιο του Μονπελιέ (1316–1320)

Επιμέλεια : Μπάμπης Μπ.