Λεοπάρντι "Στη Σελήνη"

Λεοπάρντι

Λεοπάρντι * "Στη Σελήνη"

Τώρα που έκλεισε έναν κύκλο ο χρόνος

Θυμάμαι, ερχόμουν με τόση αγωνία

Εδώ στον λόφο και σε κοιτούσα

Σελήνη μου, γεμάτη χάρη.

Κι εσύ, εκκρεμής πάνω απ’ το δάσος

Το φώτιζες ολόκληρο, όπως τώρα. Τότε όμως

Το πρόσωπό σου ήταν θολό κι αβέβαιο 

Από τα δάκρυα που έρχονταν στα βλέφαρά μου

Γιατί ήταν βάσανο η ζωή μου, κι είναι ακόμα,

Δεν αλλάζει, σελήνη αγαπημένη.

Κι όμως, μ’ ευχαριστεί 

Ν’ αναπολώ την εποχή της δυστυχίας μου. 

Είναι γλυκό, όταν είσαι νέος

Και η πορεία της μνήμης είναι σύντομη

Ενώ η ελπίδα έχει μεγάλο δρόμο

Να θυμάσαι τα περασμένα

Κι ας ήταν λύπες, κι ας κρατάει ο πόνος.

* Ο Τζιάκομο Λεοπάρντι (Giacomo Leopardi: Ρεκανάτι, 1798 - Νεάπολη, 1837) θεωρείται ο σημαντικότερος Ιταλός ποιητής μετά τον Πετράρχη. Πολυμαθέστατος, πολύγλωσσος, φιλόσοφος και αρχαιογνώστης, ήταν απόγονος παλαιάς οικογένειας ευγενών γαιοκτημόνων η οποία, αρχικά, τον προόριζε για τον εκκλησιαστικό βίο. Από την πρώτη νεότητά του, διακατείχε τον φιλάσθενο κόμη το συναίσθημα της μοναξιάς και της απαισιοδοξίας. Έβρισκε καταφύγιο στη μελέτη και εκπόνησε πλήθος εργασιών σε επιστημονικά, φιλοσοφικά και φιλολογικά θέματα. Έζησε κατά διαστήματα στη Ρώμη, το Μιλάνο, την Μπολόνια, τη Φλωρεντία, τη Νεάπολη. Ένιωθε εξόριστος στον κόσμο, τον οποίο ο ίδιος ονόμαζε: "τάφο των ζωντανών" και στιγμάτισε την ηθική, διανοητική και πολιτική παρακμή αντιτάσσοντας το σκεπτικισμό, την ειρωνεία, την αφοσίωση στην τέχνη του. Πέθανε σε ηλικία 39 ετών. Μερικά από τα έργα του: "Ο θάνατος του Έκτορα" (1809), "Ιστορία της αστρονομίας" (1813), "Άσματα" (1816-1835), "Μικρά ηθικά έργα" (1820-1824), "Το όνειρο" (1825), "Σκέψεις" (1832). Μετέφρασε επίσης Έλληνες και Λατίνους συγγραφείς.

Επιμέλεια : Μπάμπης Μπ.